De worshipavond van de oudere studenten was weer heerlijk. De manier waarop deze mensen kunnen zingen en ook zo met een hart wat zich uitstrekt naar God, dat is gewoon zo gaaf. Het is wel jammer dat de muziek zo hard staat, maar daardoor kan je wel lekker mee blèren. Voor zover er in het Engels wordt gezongen. Ook kwam er een docent een preek geven over het belang van het hebben van visie, gecombineerd met een skit (kort toneelstukje).

Die avond hadden we ook met iedereen afgesproken om op tijd naar bed te gaan. Dus we hielden Karoline haar ritme aan, dat betekent half twaalf in bed. Nou dat was niet helemaal gelukt. Dus stipt half twaalf kwam ze naar buiten met de bezem om ons ons bed in te jagen. Dus dat lukte wel.

Vandaag begon voor velen iets meer ontspannen. We beginnen de vroege ochtenden langzamerhand onder de knie te krijgen. Vandaag ging een deel van ons weer schilderen, een deel ging naar SAM (kleuterschool) om te helpen en er ging ook een groepje op outreach met het Jjanda medical center. Ik zat in die laatste groep. Dit ging ook weer lekker op z’n Oegandees. Om acht uur stonden klaar bij de bus, toen kwam Alan. “We go at nine’’. Hadden we nog een extra uur slaap kunnen hebben, maar dat maakt niet uit. Nu konden we alvast de was aanzetten.

Rond negen uur vertrokken we dan eindelijk nadat we nog twee verpleegkundigen en Henry bij een apotheek op hadden gehaald en gingen we op pad. Eerst langs een school waar we de kinderen wat medicatie gaven, daarna door naar het dorp. We werden hartelijk ontvangen door het dorpshoofd Ana die matjes voor ons neerlegde waar we op konden zitten. Hier werd iedereen verzameld en werd de medicatie gegeven en gecheckt op HIV en hier ook voorlichting over gegeven. Het was wel raar en ergens ook wel moeilijk omdat er ook mensen kwamen met grotere problemen die we nu niet konden behandelen. Daarvoor zouden ze gewoon naar het ziekenhuis moeten gaan, maar dat doen ze niet omdat dit geld kost. Maar wel echt goed dat ze dit doen en dat het ook werkt.

In de middag was er weer voor ieder wat om te doen. Van de basisschool was er een ceremonie waar we bij mochten zijn. Hier werden de klassenvertegenwoordigers bedankt en de nieuwe voorgesteld en gehuldigd. Na het plechtige deel was het tijd voor een feestje met taart en frisdrank, waarbij wij mochten helpen uitdelen. Ook gingen we nog verder met schilderen dus de volgende twee lokalen zijn ook weer opgefrist.

In de late middag ging ik samen met Kristel, Guylaine en Renske een dansworkshop geven aan de basisschoolkinderen die dat wilden. We hebben ze de klompendans geleerd en het refrein van Praise. Ze waren zo enthousiast dat we eigenlijk bijna niet weg konden gaan. Maar die koppies en reacties maken het allemaal goed. Dit enthousiasme is denk ik besmettelijk, want na het eten heeft de rest van onze groep ook nog even de klompendans geleerd zodat ze die kunnen opvoeren voor de salamanders die rondkruipen op de muren in onze casa.

Deze avond werden we verwend door onze eigen keuken, mede mogelijk gemaakt door Marith, Karoline en Femke. Uren stonden ze heerlijke pannenkoeken voor ons te bakken waar we van hebben gesmuld.

Straks is het tijd voor (Bijbel)studie, werd mij ingefluisterd, dus ik ben benieuwd!

Tulabagane enkya! (Tot morgen in het Ugandees)