De dag begon met lekker uitslapen.. en sinds de laatste avond (gisteravond) laat was geworden, is dat geen overbodige luxe. Melissa was echter wel vroeg uit de veren. Zij wilde nog een laatste keer naar de dagopening van de allerkleinsten op de kleuterschool. Altijd fantastisch om bij te zijn.

Een paar Oegandese meiden hadden voor ons onze namen met mooie letters op papier geschreven. We besloten om bij ieders naam iets liefs, grappigs of bemoedigends te schrijven voor elkaar om die later in de bus terug te lezen. Het was wel even werk voor iedereen om te schrijven, maar wat een kostbare woorden zijn daarop gezet!

Gedurende de dag kwamen er steeds mensen bij het huis langs om afscheid te nemen, Pastor Eric, Aruna en Arthur (met wie we de afgelopen weken geschilderd hebben) en natuurlijk de sponsorkindjes die door verschillende jongeren worden gesponsord. Verder werd vandaag gebruikt om de koffer in te pakken en het huis uit te mesten. Wat zo netjes begon in huis, was na 2 weken toch wel een beetje een varkensstal met overal kledingstukken, papieren en wasgoed geworden. En… voor de laatste keer werden er  pannenkoeken en wentelteefjes gebakken en genoten we van die laatste lunch op Oegandese bodem.

Rond 17 uur werd het toch echt tijd om te vertrekken en werd er voor de laatste maal afscheid genomen. Het was een afscheid waar veel tranen vloeiden. Zowel bij ons als bij de Oegandezen. We mochten zoveel van hen leren! Zoals hun voorbeeld om God in elke omstandigheid te blijven eren en groot te maken, om te vergeven hen die je verlaten hebben of je keer op keer pijn hebben gedaan (dit is in zo’n andere context als bij ons, wanneer je hen verhalen hoort!) en bovenal mochten we de Liefde van God in hun vrolijkheid en blijdschap zien. Wauw, wat is God goed!

In de bus deelde Arwin alle blaadjes met namen met de bemoedigende woorden uit. En waren de tranen van afscheid net gedroogd, borrelden deze bij het lezen van elkaars lieve woorden weer op. Super waardevol om dit te mogen ontvangen!

Na 2 uur hobbelen kwamen we aan in Entebbe en gingen we vlakbij het vliegveld eten in een restaurant. De mooiste (alcoholvrije) drankjes verschenen op tafel en de volste borden met heerlijk eten. Er waren er maar weinig die hun bord ook echt leeg kregen! Kristel en Karoline hadden nog een leuke rap gemaakt voor Allan, de social worker die ons de afgelopen weken zo goed heeft begeleid. En voor Helene werd nog een lied gezongen door het personeel inclusief trommels omdat ze vandaag gehoord heeft dat ze geslaagd is voor haar opleiding.

Daarna was het tijd voor de laatste 5 minuten van de busreis richting het vliegveld. Net voor het vliegveld moesten we allemaal de bus verlaten en door een security check te lopen. Waarna we weer terug de bus in mochten en Fufu (onze chauffeur) ons voor de deur van de vertrekhal afzette. Alle koffers werden op een rij gezet en een drugshond liep een rondje om de koffers. Daarna was de groep goed gekeurd om het gebouw te betreden. Nog een laatste maal gingen we buiten in een kring staan en baden we met elkaar om God te danken voor deze prachtige reis en voor een goede vlucht naar huis voor deze jongeren. Met een lach en een traan hebben wij als ‘leiding’ (Arwin, Eline, Xander & ik en onze kinderen) iedereen nog even flink geknuffeld en bedankt voor hun fantastische inzet, hun liefde en hun gezelligheid. Waarna wij ze uitgezwaaid hebben terwijl ze naar binnen gingen om in te checken.

Inmiddels zitten wij weer in de bus op weg terug naar de campus en schrijf ik deze blog. Het is stil in de bus en ik mis ze nu al!

Wat was dit een fantastische reis en een geweldige groep met elkaar! De sfeer is altijd gezellig geweest en ieders hart was hetzelfde; ik kom iets brengen aan deze kinderen. Maar wat hebben we veel terug ontvangen! Wijze lessen, mooie glimlachen en we hebben zoveel gezien van Gods liefde en goedheid.

Dit was onze laatste blog. Wij willen jullie allemaal bedanken dat jullie deze reis met ons mee geleefd hebben op deze manier en via vele persoonlijke appjes.

Inmiddels hebben we bericht dat de jongeren goed in het vliegtuig zitten en zullen vertrekken richting Brussel. Morgenochtend zal iedereen weer veilig thuis zijn en hebben we hele dierbare herinneringen en nieuwe vrienden voor altijd in ons hart! ♥