Na deze mooi dans, was het woord aan Pastor Eric, hij had weer een mooi preek met een duidelijke boodschap. Het ging erover dat we blij moeten zijn met alle zegeningen die we krijgen, ook met de kleine dingen. Ook benoemde hij dat God geen fouten maakt, ook niet over de plek waar we geplaatst worden. ‘They are a part of the solution’; zo bijzonder hoe dat benoemd werd! God heeft een plan met ons, daarom mogen we ons vertrouwen op Hem stellen. We hoeven daarom ook niet bang te zijn voor de toekomst. Ook kwam terug dat we anderen moeten vergeven, ook onze vijanden, hoe moeilijk dat ook kan zijn! In deze preek kwamen meerdere dingen terug waar wij de afgelopen dagen in de small groups over na hadden gedacht; het plan dat God met ons leven heeft & vergeving. Hier werden we dus opnieuw bij stilgezet. Aan het einde van de dienst moesten we nog even naar voren komen en werd er voor ons gebeden.

Na de kerkdienst was het tijd voor koffie met wat lekkers. De lekkernijen waren er niet voor niks! Arwin vierde vandaag namelijk zijn 43^e verjaardag, dus daar moesten we uiteraard ook even voor zingen! Vanochtend was er ook nog tijd om het meest gespeelde spel van deze reis te spelen, namelijk het kaartspel ‘shit head’… Dit zorgt regelmatig voor een hoop chaos en gelach. Ondertussen hoorden we ook geluid komen vanaf het voetbalveld, dus na het eten was bijna iedereen daar te vinden. Hier was namelijk een volleybaltoernooi bezig. Er werd gekeken, gekletst, gedanst en gelachen, het was weer een leuke middag met elkaar en de kinderen. Regelmatig komen er kinderen even een praatje maken en vertellen ze dat ze het jammer vinden dat we morgen weer weggaan en dat is geheel wederzijds!

Het diner was dit keer gemaakt door een aantal uit de groep, er was genoeg keuze; nasi, pompoensoep, spaghetti en rijst. Nadat we onze buikjes weer hadden gevuld was het tijd voor de farewell party. Er waren veel verschillende dansjes voorbereid waar we van mochten genieten. Hier kunnen wij (tenminste, ik in ieder geval…) veel van leren. De dansmoves zijn niet voor de hele groep weggelegd. Toen wij het podium op moesten komen, gaf dat dus ook wel wat stress bij sommigen. Er werd van ons verwacht dat we één voor één lieten zien wat we konden. Gelukkig kwamen we er goed vanaf, toen een aantal bedachten om met (bijna) de hele groep de klompendans te doen. Daarna mochten we het podium weer verlaten en vanaf onze stoelen toekijken naar wat ze hadden voorbereidt. Het voelde soms een beetje onbeschoft, maar het was af en toe echt nodig om oortjes in te doen of even je vingers in je oren te stoppen. De geluidboxen werken daar namelijk erg goed en de stemmen van de kinderen kunnen ook een hoop geluid produceren. Maar goed, naast het lawaai konden we ook genieten van hun danstalenten!

Na dit afscheid, komt ook het afscheid van deze plek dichtbij. Morgen hebben we nog één dag om hier te genieten en daarna vliegen we weer terug…